Μάνος Κοντολέων - Οι δίδυμοι ήλιοι της Ποντικούπολης

Μάνος Κοντολέων
Οι δίδυμοι ήλιοι της Ποντικούπολης
Εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά
Σελ.: 128,
ISBN: 978-960-16-8609-7
Εκδόσεις Πατάκη





Ο Μάνος Κοντολέων πρωτοπαρουσιάστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά το 1979, με το εκτενές παραμύθι «Κάποτε στην Ποντικούπολη».

Μετά από 41 χρόνια η ίδια εκείνη ιστορία γράφτηκε και πάλι, απόλυτα αναμορφωμένη με βάση τη συγγραφική ωριμότητα του δημιουργού της και επηρεασμένη από την εμπιστοσύνη του προς την αξία της δημιουργικής φαντασίας.

Πρόκειται για τον αγώνα μιας ομάδας ποντικών, που εργάζονται στο εργοστάσιο τυριών ενός άλλου ποντικού, για την ύπαρξη και εφαρμογή καλύτερων και ασφαλέστερων συνθηκών εργασίας, όπως και προστασίας του περιβάλλοντος.

Παραμένει όμως πάντα μια ασυνήθιστη ιστορία που το θέμα της μόνο από έναν βαθιά πολιτικοποιημένο συγγραφέα θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί.

Ο ίδιος ο Μάνος Κοντολέων, στο σημείωμα που συνοδεύει τη νέα έκδοση της ιστορίας του, σημειώνει:

Γιατί, λοιπόν, τώρα –που έχουν περάσει πάνω από σαράντα χρόνια από τότε– θέλησα να ασχοληθώ και πάλι με την ίδια ιστορία;

Δυο είναι οι λόγοι. Που θέλησα να γράψω ξανά την ιστορία αυτή.

Ο πρώτος είναι πως εκείνο το βιβλίο του 1979, αν και ήταν γραμμένο από έναν παθιασμένο μεν, αλλά πρωτόπειρο συγγραφέα, ιδιαίτερα αγαπήθηκε και συζητήθηκε. Θα έλεγα πως στάθηκε η αφορμή μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να με κάνει γνωστό. Σκέφτηκα, λοιπόν, να ανταποδώσω αυτή τη φροντίδα και να γράψω ξανά για τους ίδιους ήρωες και για τους ίδιους αγώνες τους, με την πείρα όμως τη συγγραφική που πιστεύω πως πλέον διαθέτω.

Ο δεύτερος λόγος ίσως είναι περισσότερο ουσιαστικός. Έχει να κάνει με τη διαρκή –από τότε μέχρι τώρα– άποψή μου πως στα παιδιά πρέπει να λέμε πάντα την αλήθεια μας. Και να τη λέμε με όση γίνεται και μπορούμε ειλικρίνεια και να τα αφήνουμε στη συνέχεια, αφού γνωρίσουν και τις αλήθειες των άλλων, να επιλέγουν τη δική τους.

Αυτό που πριν σαράντα χρόνια πίστευα –το τρίπτυχο: Ελευθερία, Ισότητα, Δημοκρατία– εξακολουθώ και να το πιστεύω και να το υπερασπίζομαι.

Κι έτσι να γιατί αποφάσισα το νέο μου βιβλίο για παιδιά να βασίζεται πάνω στα γεγονότα του πρώτου.

Μα τίποτε άλλο δεν είναι πια το ίδιο – στον κόσμο μας και σε αυτή την ιστορία.

Άλλο να χρησιμοποιείς ως τίτλο το «Κάποτε στην Ποντικούπολη» κι άλλο το «Ο Δίδυμος Ήλιος της Ποντικούπολης».

Τελικά, μεγαλώνοντας έγινα –φαίνεται– περισσότερο αισιόδοξος. Πιο μαχητικός.

Ένα παιδί –ευτυχώς– παρέμεινα.

Η ιστορία του βιβλίου με λίγα λόγια:

Το μυθιστόρημα Οι Δίδυμοι Ήλιοι της Ποντικούπολης είναι ένα μεγάλο παραμύθι –κάτι σαν μυθιστόρημα φαντασίας– που απευθύνεται σε αναγνώστες από 10 περίπου χρονών και πάνω. Οι ήρωές του είναι φανταστικά όντα – άνθρωποι με τη μορφή μεγαλόσωμων ποντικιών.

Όλη η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν ιδιόμορφο τόπο που τον σκιάζει ένα βουνό με δυο κορυφές –η μια έχει τη μορφή ενός άντρα, η άλλη μιας γυναίκας– και φωτίζεται από δύο… δίδυμους ήλιους. Στον τόπο αυτό υπάρχει μια φάρμα και ένα εργοστάσιο και εκεί παρασκευάζεται –για πάνω από δέκα γενιές– ένα μοναδικό και φημισμένο τυρί που έχει το όνομα «Ο Δίδυμος Ήλιος της Ποντικούπολης». Όλοι οι κάτοικοι του τόπου αυτού εργάζονται στο εργοστάσιο και μένουν σε μικρά σπιτάκια χτισμένα γύρω από τη φάρμα. Εργοστάσιο και σπιτάκια και όλος ο τόπος ανήκει σε μια οικογένεια –στους βαρόνους Πανταλέων. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης –ο βαρόνος Πανταλέων ο Δέκατος– είναι ιδιαίτερα φιλοχρήματος και σκληρός εργοδότης και δε φροντίζει για την ασφάλεια των εργατών του.

Ένα ατύχημα θα σταθεί η αφορμή οι εργαζόμενοι να ξεκινήσουν έναν αγώνα για τη βελτίωση τόσο των συνθηκών εργασίας τους όσο και γενικότερα της ποιότητας της ζωής τους. Έτσι ξεκινά η υπόθεση του μυθιστορήματος που στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από μια απλή, αλλά τεκμηριωμένη ανάπτυξη των στόχων που πρέπει να έχουν οι διεκδικήσεις των εργαζομένων, αλλά τονίζει και ποιες  είναι οι υποχρεώσεις των εργοδοτών. Μέσα σε αυτό το κλίμα γεννιούνται σχέσεις μεταξύ εκείνων που εργάζονται στο εργοστάσιο, αλλά και κατανόηση και στενότεροι δεσμοί ανάμεσα σε εργαζόμενους και ιδιοκτήτες.

Όλα αυτά πάντα σε έναν τόπο ιδιότυπο – οι δίδυμοι ήλιοι συμβολίζουν τις δύο κοινωνικές τάξεις και η τελική ένωση των δίδυμων ήλιων μορφοποιεί την ανάγκη συνεργασίας όλων για έναν κοινό στόχο.

Μυθιστόρημα φαντασίας, δράσης και συναισθημάτων, με ένα ουσιαστικό μήνυμα να προβάλλεται – αυτό της ισότιμης συνεργασίας για την επίτευξη ενός σκοπού.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια